Αρθρίτιδα βασικής άρθρωσης αντίχειρα (Ριζάρθρωση)

Η βασική άρθρωση του αντίχειρα, ή 1η καρπομετακάρπια άρθρωση είναι μοναδική, καθώς παρέχει κινητικότητα και σταθερότητα στον αντίχειρα. Όμως με την χρήση και την πάροδο των χρόνων ή μετά από έναν τραυματισμό μπορεί να προκληθεί δυσλειτουργία και πόνος στην άρθρωση αυτή. Το πρόβλημα προκύπτει όταν το σύστημα του χόνδρου ανάμεσα στα οστά που επιτρέπει την ανώδυνη κίνηση φθαρεί και τα οστά τρίβονται μεταξύ τους. Η απώλεια χόνδρου μπορεί να οδηγήσει σε τριβή μεταξύ των οστών, αρθρίτιδα, και πόνο στη βάση του αντίχειρα.

Τι προκαλεί την ασθένεια;

 
Η ασθένεια συνήθως εξελίσσεται σε μια περίοδο αρκετών χρόνων. Περιστασιακά επιταχύνεται από έναν τραυματισμό ή ένα κάταγμα. Παρόλ’αυτά η αρθρίτιδα είναι στην ουσία αποτέλεσμα της φυσικής διαδικασίας γήρανσης, καθώς και της φθοράς λόγω καθημερινής χρήσης.

Το πρήξιμο στη βάση του αντίχειρα, η αίσθηση ζεστασιάς στην περιοχή, η δυσανεξία στο άγγιγμα, καθώς και η αίσθηση πόνου όταν πιάνουμε ή σφίγγουμε αντικείμενα, μπορεί να αποτελούν σημάδια ριζάρθρωσης. Η προσπάθεια να γυρίσουμε ένα πόμολο ή να ανοίξουμε ένα βαζάκι ή μια πόρτα αυτοκινήτου μπορεί να είναι πολύ επώδυνη για ένα άτομο που υποφέρει από αυτή την κατάσταση. Η αίσθηση του πόνου περιορίζει την κίνηση, ενώ η ένταση του πόνου διαφέρει ανάλογα με το επίπεδο δραστηριότητας του καθενός. Καθώς η ασθένεια εξελίσσεται, η άρθρωση στη βάση του αντίχειρα μπορεί να φαίνεται διογκωμένη, πρησμένη. Τελικά γίνεται όλο και πιο δύσκολο να ανοίξει κανείς το χέρι για να πιάσει ένα μεγάλο αντικείμενο.

 
Εφόσον προλάβουμε τα συμπτώματα στην αρχή τους μπορούμε να τα αντιμετωπίσουμε με τη χρήση ενός νάρθηκα, με ξεκούραση ή με μια ένεση με αντιφλεγμονώδες φάρμακο ή υαλουρονικό στη βάση του αντίχειρα. Παρόλ’αυτά όμως, όπως κάθε μορφή αρθρίτιδας, αυτή η εκφυλιστική αρρώστια θα χειροτερεύσει με τον καιρό. Εάν η αρθρίτιδα γίνει τόσο επώδυνη που να επηρεάζει την καθημερινή δραστηριότητα, τότε η επέμβαση θεωρείται ως η μόνη επιλογή για μια σίγουρη ανακούφιση από τον πόνο. Μετά την επέμβαση οι περισσότεροι ασθενείς νιώθουν πλήρη ή σχεδόν πλήρη ανακούφιση από τον πόνο και σταδιακά αποκτούν πάλι την κίνησή τους σε ικανοποιητικό επίπεδο.

 
Υπάρχουν αρκετές επιλογές όσον αφορά στην διαδικασία της επέμβασης. Συνήθως γίνεται αφαίρεση των φθαρμένων επιφανειών των αρθρώσεων και δημιουργία μιας άρθρωσης αντικατάστασης – μια διαδικασία γνωστή και ως αρθροπλαστική. Η διαδικασία απαιτεί τοπική ή περιοχική αναισθησία καθώς και τη διενέργεια μιας μικρής τομής στο πάνω από την άρθρωση. Σχεδόν κάθε επέμβαση απαιτεί την αφαίρεση όλου ή μέρους του μικρού οστού του καρπού, του μείζονος πολυγώνου. Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο χώρος που δημιουργείται από την αφαίρεση του οσταρίου αυτού γεμίζεται με υλικό τένοντος, το οποίο θα χρησιμοποιηθεί για να σταθεροποιηθεί η βάση του πρώτου μετακαρπίου ώστε να αποκτήσει πάλι τη δύναμή του ο ανακατασκευασμένος αντίχειρας.

 
Ο καρπός και ο αντίχειρας αρχικά ακινητοποιούνται με έναν σκληρό νάρθηκα ώστε να προστατευθεί ο αντίχειρας και να αποφευχθεί η κίνηση. Τα δάχτυλα αφήνονται ελεύθερα, ενώ και η κορυφή του αντίχειρα επιτρέπεται να κινηθεί. Η κίνηση θα είναι περιορισμένη από τον παροδικό αυτό νάρθηκα, ο οποίος θα αντικατασταθεί από έναν αποσπώμενο νάρθηκα στις 7 μέρες μετα την επέμβαση, ενώ ο ασθενής θα πρέπει να τον φοράει συνεχώς για έναν μήνα ενώ παράλληλα θα κάνει ασκήσεις κινησιοθεραπειας και ενδυνάμωσης.