ΟΣΤΕΟΑΡΘΡΙΤΙΔΑ ΩΜΟΥ
Οστεοαρθρίτιδα αριστερού ώμου. Επώδυνη άρθρωση και μεγάλος περιορισμός κίνησης. Αντιμετώπιση με ολική αρθροπλαστική ώμου. Πλήρες ανώδυνο εύρος κίνησης, 3 μήνες μετά την επέμβαση.
Οστεοαρθρίτιδα αριστερού ώμου. Επώδυνη άρθρωση και μεγάλος περιορισμός κίνησης. Αντιμετώπιση με ολική αρθροπλαστική ώμου. Πλήρες ανώδυνο εύρος κίνησης, 3 μήνες μετά την επέμβαση.
Συντριπτικό κάταγμα άνω πέρατος βραχιονίου σε ηλικιωμένη γυναίκα 85 ετών. Αντιμετώπιση με ανοικτή ανάταξη και εσωτερική οστεοσύνθεση βραχιονίου με πλάκα και βίδες τιτανίου.
Κάταγμα – εξάρθρημα κεφαλής βραχιονίου Αρ ώμου σε άνδρα 80 ετών. Αντιμετώπιση με ανάστροφη ολική αρθροπλαστική ώμου (Reverse Shoulder Arthroplasty – Comprehensive #Zimmer #Biomet)
Τα γάγγλια είναι συνήθως μικρές, καλοήθεις κύστες γεμάτες διαυγές κολλώδες υγρό. Δεν γνωρίζουμε ακριβώς το λόγο για τον οποίο εμφανίζονται, αλλά οι θέσεις εμφάνισης τους είναι κλασσικές. Συνηθέστερα είναι τα σημεία του καρπού, που έχουμε έντονη τριβή μεταξύ των τενόντων ή αυξημένη ενδαρθρική πίεση.
Η πάθηση αυτή, που αφορά τη παλαμιαία απονεύρωση του χεριού οφείλεται σε προοδευτική ίνωση του υποδορίου ιστού της παλάμης με σχηματισμό ογκιδίων καί ινώδους ταινίας καί οδηγεί σε σύγκαμψη των δακτύλων. Συγρόνως παρατηρείται λέπτυνση του δέρματος καί σύμφυση του με τους υποκείμενους ιστούς.
Κλινική εικόνα
Η έσω επικονδυλίτις έχει την ίδια συμπτωματολογία αλλά στην έσω επιφάνεια του αγκώνος, στην περιοχή που εκφύονται οι καμπτήρες του καρπού. Ο πόνος εκλύεται κατά την κάμψη του καρπού υπό αντίσταση.
Βασικές πληροφορίες
Η Επώδυνη Τενοντοθυλακίτιδα είναι μια επώδυνη φλεγμονή συγκεκριμένων τενόντων οι οποίοι εκτείνουν τον αντίχειρα. Οι διογκωμένοι τένοντες και οι καλύψεις τους προκαλούν τριβή μέσα στο στενό τούνελ ή έλυτρο μέσα από το οποίο περνούν. Το αποτέλεσμα είναι πόνος που μπορεί να εκτείνεται από το αντιβράχιο (το τμήμα από τον αγκώνα έως τον καρπό) έως τη βάση του αντίχειρα.
Αποτελεί την πιο συχνή περιφερική συμπιεστική νευροπάθεια που καλούμαστε να θεραπεύσουμε είτε συντηρητικά είτε χειρουργικά (5% του πληθυσμού). Περιγράφηκε πρώτη φορά το 1854 από τον Sir James Paget, ενώ το 1933 ο Sir James Learmoth έκανε την πρώτη επέμβαση.