Επώδυνη Τενοντοελυτρίτιδα (De Quervain’s)
Η Επώδυνη Τενοντοελυτρίτιδα είναι μια επώδυνη φλεγμονή συγκεκριμένων τενόντων οι οποίοι εκτίνουν τον αντίχειρα. Οι διογκωμένοι τένοντες και οι καλύψεις τους προκαλούν τριβή μέσα στο στενό τούνελ ή έλυτρο μέσα από το οποίο περνούν. Το αποτέλεσμα είναι πόνος που μπορεί να εκτείνεται από το αντιβράχιο (το τμήμα από τον αγκώνα έως τον καρπό) έως τη βάση του αντίχειρα.
Η επώδυνη τενοντοθυλακίτιδα πήρε το όνομα ‘ασθένεια του De Quervain’ από τον Ελβετό χειρουργό που ήταν ο πρώτος που περιέγραψε την κατάσταση αυτή το 1985. Πρόκειται για έναν από τους πιο συνηθισμένους τύπους φλεγμονής ενδοθήλιου τένοντα (ονομάζεται επίσης και φλεγμονή του έλυτρου τένοντα).
Τι προκαλεί την επώδυνη τενοντοθυλακίτιδα;
Η πολύ συχνή, συνεχής χρήση, ένα άμεσο τραύμα ή τραυματισμός στον αντίχειρα, επανηλημένες λαβές και συγκεκριμένες συνθήκες φλεγμονής, όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα, μπορούν να προκαλέσουν την ασθένεια. Η κηπουρική, οι ρακέτες καθώς και διάφορες εργασίες στο χώρο της δουλειάς είναι δραστηριότητες που μπορεί να χειροτερεύσουν την κατάσταση. Επίσης πρόκειται για κάτι που συναντάται κατά το τελευταίο τρίμηνο της εγκυμοσύνης καθώς και σε μητέρες που θηλάζουν. Συχνά η αιτία είναι άγνωστη. Η επώδυνη τενοντοθυλακίτιδα επηρεάζει τις γυναίκες κατά 8 με 10 φορές περισσότερο από τους άντρες. Οι άνθρωποι που ασχολούνται με δραστηριότητες που απαιτούν κίνηση του καρπού προς τα πλάγια και ταυτόχρονη λαβή με τον αντίχειρα (όπως για παράδειγμα το χτύπημα με σφυρί, το σκι) διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να νοσήσουν από την ασθένεια.
Ο πόνος στο πίσω μέρος του αντίχειρα, ακριβώς επάνω στους δύο τένοντες του αντίχειρα – βραχύς εκτείνων τένοντας και ο μακρύς απαγωγός τένοντας – είναι ενδεικτικός της επώδυνης τενοντοθυλακίτιδας. Η κατάσταση αυτή μπορεί να εμφανιστεί σταδιακά ή ξαφνικά. Σε κάθε περίπτωση ο πόνος μπορεί να μετακινείται μέσα στον αντίχειρα ή στο αντιβράχιο. Η κίνηση του αντίχειρα μπορεί να είναι δύσκολη και επίπονη, ιδιαίτερα όταν προσπαθεί κανείς να πιάσει ή να σφίξει αντικείμενα. Μερικοί άνθρωποι επίσης νιώθουν πρήξιμο και πόνο στο πλαϊνό μέρος του καρπού, στη βάση του αντίχειρα. Ο πόνος μπορεί να αυξάνεται με την κίνηση του αντίχειρα και του καρπού. Μερικοί άνθρωποι επίσης νιώθουν πόνο εάν ασκηθεί άμεση πίεση στην περιοχή.
Η εξέταση που χρησιμοποιείται συχνότερα για τη διάγνωση της επώδυνης τενοντοθυλακίτιδας είναι η εξέταση Finkelstein (Φίνκελσταϊν). Ο ιατρός σας θα σας ζητήσει να κάνετε μια γροθιά με τον αντίχειρα κλεισμένο μέσα στην παλάμη. Όταν ξαφνικά λυγίσετε τον καρπό από τη μεριά που βρίσκεται το μικρό μας δαχτυλάκι (σαν να ρίχνουμε το καλάμι στο ψάρεμα), οι πρησμένοι τένοντες τραβιούνται μέσα στο στενό πέρασμα. Εάν αυτή η κίνηση είναι πολύ επίπονη τότε είναι πολύ πιθανό να πάσχετε από επώδυνη τενοντοελυτρίτιδα. Η αρθρίτιδα και άλλες μορφές τενοντίτιδας μπορεί επίσης να προκαλούν συμπτώματα στην περιοχή.
Ποια μπορεί να είναι τα οφέλη της θεραπείας;
Τα κύρια οφέλη της θεραπείας είναι να σταματήσει ο πόνος που σχετίζεται με την κατάσταση και να βελτιωθεί η κινητικότητα και η λειτουργία. Η θεραπεία περιλαμβάνει συνήθως το να φορέσει ο ασθενής ένα νάρθηκα για όλο το εικοσιτετράωρο και για τέσσερις έως έξι εβδομάδες για την ακινητοποίηση της περιοχής, ώστε να απέχει από δραστηριότητες που μπορεί να χειροτερεύσουν την κατάσταση. Μπορεί επίσης να εφαρμοστεί πάγος τοπικά για να μειωθεί το πρήξιμο. Εάν τα συμπτώματα επιμένουν ο ιατρός μπορεί να σας δώσει μια συνταγή για αντιφλεγμονώδη – τα οποία μπορεί να ληφθούν από το στόμα ή να είναι ενέσιμα – για να μειωθεί το πρήξιμο. Εάν η επώδυνη τενοντοθυλακίτιδα δεν ανταποκρίνεται στη θεραπεία τότε μπορεί να χρειαστεί επέμβαση.
Τι συμβαίνει κατά τη διάρκεια της επέμβασης;
Η επέμβαση είναι μια διαδικασία που γίνεται χωρίς εισαγωγή στο νοσοκομείο και συνήθως γίνεται υπό τοπική αναισθησία. Η χειρουργική απελευθέρωση του σφιχτού τενόντιου έλυτρου ελαχιστοποιεί την τριβή που χειροτερεύει την φλεγμονή, επομένως έχουμε αποκατάσταση της ικανότητας του τένοντα να κινείται ομαλά.
Κατά τη διάρκεια της επέμβασης, μπορεί να γίνουν και κάποιες επιμέρους επεμβάσεις όπως η αφαίρεση των ιστών που φλεγμαίνουν ή μικρών κυστών.
Τι συμβαίνει μετά την επέμβαση;
Κλείνουμε την πληγή και εφαρμόζεται αιμοστατικός επίδεσμος. Στη συνέχεια ο ασθενής θα φορέσει ένα νάρθηκα για να νιώθει πιο άνετα. Ο θεράπων ιατρός θα δώσει μια συνταγή για παυσίπονα καθώς και ένα πρόγραμμα θεραπείας για να δυναμώσει ο αντίχειρας και ο καρπός και να μπορούν να κινούνται ελεύθερα.
Πόσο καιρό διαρκεί η περίοδος ανάρρωσης;
Η περίοδος ανάρρωσης ποικίλει ανάλογα με την ηλικία, την γενική κατάσταση της υγείας του ασθενούς, καθώς και από το διάστημα κατά το οποίο είχαμε συμπτώματα της ασθένειας. Η χρήση του αντίχειρα είναι δυνατή σε περιορισμένο βαθμό στην αρχή, ενώ σταδιακά θα έχουμε ενδυνάμωση και θα επανέλθει το εύρος κίνησής του μέσα στις επόμενες εβδομάδες.
Ποια είναι η διαδικασία αποκατάστασης μετά την επέμβαση;
Η διαδικασία αποκατάστασης περιλαμβάνει κάποιες ασκήσεις για να αποφύγουμε τη δυσκαμψία και το πρήξιμο και για να αποκαταστήσουμε σταδιακά την κίνηση του χεριού και του καρπού. Στη συνέχεια, η σταδιακή ενδυνάμωση θα βελτιώσει και θα αποκαταστήσει σιγά σιγά τη λειτουργία του χεριού.
Πώς θα τα καταφέρω στο σπίτι κατά τη διάρκεια της ανάρρωσης από την επέμβαση;
Ο ασθενής θα πρέπει να φορά ένα νάρθηκα, ενώ το ντους επιτρέπεται. Θα ήταν καλό όμως να συμβουλευτείτε το θεράποντα ιατρό σας για περισσότερες λεπτομέρειες.
Πόσο συχνά θα πρέπει να κανονίσω τα μετεγχειρητικά ραντεβού μου με τον θεράποντα ιατρό μου;
Θα ήταν καλό να συμβουλευτείτε τον θεράποντα ιατρό σας σχετικά, καθώς κάτι τέτοιο ποικίλει ανά περίπτωση.